Voleybolda beyin sarsıntısı sorunu var.
Yeni değil, ama tüm hesaplara göre her zamankinden daha kötü.
Uzun süredir Arizona’daki kadın koçu Dave Rubio’ya beyin sarsıntısı geçirip geçmediğini sorduğumuzda, basitçe “Hepimiz de var” dedi.
Creighton koçu Kirsten Bernthal Booth’a soruldu: “Bunun bir salgın haline geldiğinden mi yoksa oyunun daha tehlikeli hale geldiğinden mi olduğunu düşünüyorsunuz? Bu sorunun cevabını bilmiyorum. ”
Biz de değiliz. Ancak bu seride size çeşitli organizasyonlar için protokollerin ne olduğunu, beyin sarsıntısı bilimini ve bir ABD Voleybol takımı doktorunun önleme fikirlerini anlatan hikayeler sunuyoruz.
Ayrıca, Texas Advantage Voleybol (TAV) kulübü ve ImPACT şirketi tarafından FDA onaylı temel testini sadece 5 $ ‘a sunan direktör John Sample ile ortaklık kurarak üzerimize düşeni yapmaya çalışıyoruz.
Amerika’nın en büyük ve en başarılı kulüplerinden biri olan TAV, bu testi kullanıyor ve Sample bu durumu yaymak için çok çalışıyor.
Sample, “Bunun herkesin kullanması gereken bir araç olduğunu düşünüyoruz ve burada bunu zorunlu hale getirdik,” dedi. TAV’da koçluk yapan kızı bir beyin sarsıntısı geçirdiği ve kendisi de iki yıl önce bir ısınma sırasında beyin sarsıntısı geçirdiği için örnek kişisel deneyimlerinden bahsediyor.
Ama gerçek şu ki, çok fazla cevabımız yok, sadece sorularımız var.
İki yıl önce kafasından sarsılmakla uğraşan eski USC erkek oyuncusu Michael Mullahey, bunu birinci şahıs hesabında sunuyor:
“… Bu yaralanmaların çoğunun kazara olduğunu varsaymanın güvenli olduğunu düşünüyorum. Herkese kask taktırmak ya da kafasına vurmak cezalandırmak dışında, voleybolla ilgili sarsıntıları önlemenin çok fazla yolu yoktur. Bu nedenle, araştırmanın beyin sarsıntısının iyileşme yönüne odaklanmasını umuyorum. ”
UConn koçu Kris Grunwald, hepimizin düşündüğü bir şey söyledi.
“Oyunumuzun seviyesine bakıyorsunuz. Çocuklar her sporda olduğu gibi büyüyor, güçleniyor, hızlanıyor ”dedi Grunwald. “Top daha hızlı hareket ediyor, çocuklar daha hızlı hareket ediyor, çocuklar ister takım arkadaşlarına kafalarını vuruyor ister yere vuruyorlar, etkileşim halindeler. Bu, oyunun atletik yapısının bir ilerlemesidir. ”
Bununla birlikte, sarsıntıların sporumuzda bir salgın olduğu fikrine herkes katılmıyor.
Ziyaret ettiğimiz birkaç kolej koçu, NFL’de olanlardan kaynaklanan basit bir medya bilinci olduğunu düşünüyor. Bazı koçlar şanslıydı ve sarsıntı problemi yaşamadılar.
Şüpheci bir kolej koçuna şu soruyu sordu: “Bir futbolcuyu her topa girdiğinde kontrol ediyor musunuz?”
Birkaç kişi sorunun gerçek olduğunu, ancak sorunun her zaman orada olduğunu kabul etti.
Artık UT Arlington’da kadın koçu olan eski üst düzey bir erkek oyuncusu olan JT Wenger, “Sanırım onları daha fazla teşhis ediyoruz,” dedi. “Blokta yüzüne top gelen adamın sıkıntısı yoktu.”
Ne olursa olsun, koçlar ve eğitmenler hem güvenliği hem de sorumluluğu göz önünde bulundurarak kafalarına darbe indirmezler.
NC Eyalet koçu Linda Hampton-Keith, “Geçmişte muhtemelen yanlış tanı konulan birçok sarsıntı olduğunu düşünüyorum” dedi. “Merak ediyorum, çünkü dikkatimiz şimdi orada mı? Kocam eskiden futbol oynardı ve üç beyin sarsıntısı geçirdiğinden emin olduğunu söyledi. Ve “Hey, iyi misin?” Gibiydi ve sonra sahaya geri dönüyorsun.
“Onu kabul etmemizde ve ona yaklaşımımızda ve sadece zamanımızı alıp inceleyebilmemizde bir kültür değişimi oldu. Uzun vadeli etkilerin ne olduğunu biliyoruz. ”
Bu serinin fikri, yaklaşık iki yıl önce, Dallas’tan bir ulusal şampiyonluk TAV koçu olan Corinne Atchison’un, pratikte toplara vurulmasından kaynaklanan sarsıntıların hayatını korkunç derecede olumsuz bir şekilde nasıl değiştirdiğiyle ilgili hikayesini paylaşmasıyla ortaya çıktı. Neyse ki, Atchison iyi gidiyor, hala TAV için unvanlar kazanıyor ve bu dizinin bir parçası olarak hala yaşadıklarını yazıyor.
Atchison, “Herkes aynı şeyi söyledi: Bunun olacağını asla düşünmediler, asla anlamadılar, onlara veya kızlarına gelene kadar biriyle empati kurmadılar,” dedi. “Şimdi bu kabusta sıkışıp kaldılar ve durumu anlamaya çalışıyorlar, bazıları engellenebilirdi.”
Pratikte belki ama maçlarda?
Voleybol sarsıntısı üç şekilde meydana gelir: Oyuncular, antrenörler veya taraftarlar topla vurulur; oyuncular bir takım arkadaşının vücut kısmına vurur; veya oyuncular kafalarını yere veya spor salonunda tribünler veya file direği gibi başka bir cansız nesneye çarptı.
İç mekanla sınırlı değil. Hikayelerimizin çoğu salondaki oyuncular ve antrenörler hakkındadır, ama aynı zamanda sahilde de olur.
Bu hikayeleri okuduğunuzda, etkilenecek ve şaşkına döneceksiniz. Bazılarının inanması zor, beyin sarsıntısı sonrası semptomları çok şiddetli.
Sekizinci sınıftayken neredeyse dört ay okulu kaçıran bir oyuncu, Mackenzie Jensen’in hikayesine sahibiz. Dört kız kardeşten üçünün beyin sarsıntısı geçirdiği Pasadena, Lunds’da bir aile var, biri o kadar şiddetliydi ki kariyeri lisede ikinci sınıf öğrencisi olarak sona erdi. Beyin sarsıntısı geçirdikten sonra hayatları hiçbir zaman aynı olmayan birkaç koç, Joe Ziegler ve Rob Holley’in hikayelerine sahibiz.
Alexa Richardson, Stetson’da birden fazla sarsıntı geçiren bir plaj oyuncusudur ve geçen yıl Kuzey Carolina Üniversitesi ekibinin hikayesi vardır, bu program tahmin edilemeyecek kadar çok yaralanma ile kuşatılmış, çoğu beyin sarsıntısıdır.
Hampton-Keith, “Bir çocuğum pratikte çivilenmiş, sadece sallandı ve ben de, tamam, bu çocuk dışarı çıktı,” dedi. “Ve bir beyin sarsıntısı testi yaptılar ve o iyi ve üç oyun sonra tekrar antrenmana geldi. Ve sonra, kelimenin tam anlamıyla başının yan tarafından sıyrılan ve dışarı çıkan bir çocuğunuz var. Kesin bir bilim yok ve güvende olmaktan başka ele alabileceğimiz çok fazla değişken var. ”
Beyin sarsıntısı her seviyede var.
2016’da ABD kadın koçu Karch Kiraly kadrosunu açıklamak için son dakikaya kadar bekledi, çünkü şu anda Nebraska’da yardımcı koç olan libero Kayla Banwarth bir beyin sarsıntısı geçiriyordu.
Gülen ve ekleyen Banwarth, “İlk kez beyin sarsıntısı geçirdiğim zamanı hatırlamıyorum, ama iki tane kaydettiğimi biliyorum,” dedi ve ekledi, “Belli ki kafamdan çok darbe aldım.”
Banwarth, Ağustos ayındaki Rio Olimpiyatları’ndan önce Haziran ayı sonunda Grand Prix’de ABD milli takımı Hong Kong ile oynarken bir tane aldı. Antrenmanda takım arkadaşı Foluke Akinradewo tarafından yüzüne vuruldu.
“Dürüst olmak gerekirse, o kadar sert vurmadı bile, ama daha önce sahip olduğum için belki daha duyarlıydım,” diye hatırladı Banwarth. “Üç veya dört gün daha Hong Kong’daydık ve otel odasında oturup delirmek zorunda kaldım.”
Banwarth, baş ağrısı, mide bulantısı ve “ışığa ve gürültüye karşı gerçekten çok kötü hassasiyeti olduğunu söyledi. Hiç eğlenceli değildi. ”
Ancak ABD, Olimpiyat öncesi rekabeti bitirmekten çok uzaktı. Ekip, Temmuz ayı başlarında hala Bangkok’ta Grand Prix finallerine sahipti.
Banwarth, “Takımı Grand Prix finallerinden önce duyurmak istediler, ancak sonrasına kadar bekledik çünkü rekabet edip edemeyeceğimi görmek için bekliyorduk,” dedi. “Yarı finallerde ve finallerde oynadım ve hemen ardından açıkladılar. Evet, duyuruyu iki hafta ertelemek zorunda kaldılar. ”
Banwarth bundan sonra iyi olduğunu söyledi. Hâlâ semptomları var ama sarsıntıyla ilişkili olup olmadıklarından emin olmadığını itiraf etti.
“Evet, çok başım ağrıyor, oldukça kötü migrenlerim,” dedi Banwarth.
“Biraz korkutucu, özellikle de depresyon ve intiharla bağlantısını duyduğunuzda. Pek çok profesyonel sporcu, depresyon ve anksiyeteyle ve bu tür şeylerle uğraşıyor ve ben kesinlikle o sporculardan biriyim. Daha önce bu tür şeylerle uğraştım. ”
Her zaman iyi bir mizah anlayışına ve seviyeli bir bakış açısına sahip olan Banwarth şunları önerdi:
Bunu söylemekten nefret ediyorum ama bu sadece spor ve böyle oluyor. Bence beyin sarsıntısı protokolü daha önemli hale geldi. ”
Tersine, son üç ABD erkekler olimpiyat koçu Hugh McCutcheon (şu anda Minnesota’da kadın koçu), Alan Knipe (Long Beach Eyaletinde erkek koçu) ve John Speraw (UCLA erkek koçu) beyin sarsıntısı geçirdiklerini söyledi – ama nadiren.
Speraw, “UCLA’da, milli takımda her şeyin üzerindeyiz, ama bizim sporumuzda o kadar da olmuyor,” dedi Speraw. “Günün sonunda ve elimizde bununla ilgili rakamlar var, Amerika’daki en güvenli sporlardan biri. Ve bunun hakkında konuşmalıyız. ”
Çok sayıda kadın kolej koçuyla beyin sarsıntısı hakkında röportaj yaptık.
Iowa Eyalet koçu Christy Johnson-Lynch, oyuncu sarsıntılarından payına düşenden daha fazlasını aldığını söyledi.
“Onları tehlikeye atmayan tatbikatlar yaptığımızdan emin oluyoruz. Önceleri bir çocuğum açık bir ağa tatbikat yaparken vuruldu ve bunu bir daha asla yapmayacağımı düşündüm ”dedi Johnson-Lynch. “Sadece koçların deneyebileceği sağduyulu şeyler.
Onları silemezsin ama azaltmayı deneyebilirsin. Ve onlara zemine gitmeleri için daha iyi teknikler öğretmek. Oyuncuları çok sert bir şekilde yere inip kafalarına vurdum. Sanırım koçluğa ilk başladığımda, bunun oyunun bir parçası olduğunu hissettin, biraz yere düştün ve bu önemli bir şey değildi. Artık bunun ne kadar kritik olabileceğini giderek daha fazla öğreniyor ve onlara ihtiyaç duydukları zamanı veriyorsunuz. ”
Villanova koçu Josh Steinbach, “Bir oyunda iki sarsıntı. Marquette’teydik, pasör çöplüğüydü, sol sırtımız içeri çekiliyordu ve sağ sırtım top için güvercinimde kafa kafaya gittiler.
“Bu, normal sezonun son haftasından sonraki haftaydı, bu yüzden biri yıl boyunca kaybedildi ve diğeri iki hafta sonra geri gelip oynayabildi.”
Steinbach durakladı.
“Korkutucu. Başa çıkması zor bir sakatlık. ”
Hawai’i koçu Robyn Ah Mow-Santos’u tanıyorsanız, onun oldukça kolay olduğunu bilirsiniz. Sarsıntılar hakkında bile.
Eski Olimpiyat ve profesyonel pasör, “Bakalım, Heather Bown’dan bir, iki, üç tane aldım,” dedi. Danielle Scott bana bir kez vurdu. Ve sonra denizaşırı orta ülkelerden iki tane aldım. ”
Genç bir atlet olarak onu başından savdığını söyledi.
“Başlangıçta ilk çift için sorun yoktu ve sonra iyileşmesi daha uzun sürdü.”
Neyse ki kalıcı bir etki yok.
Hayır, ben iyiyim. Eğitmenlerimi dinledim ”dedi.
Ancak geçen sezon, Hawai’i’de baş antrenör olarak ilk kez iki oyuncu sarsıntısı yaşandı.
“Her şeyden önce sağlık. Onlara tüm sarsıntılarımı anlatıyorum. Bu ciddi.”
Geçen NCAA sezonunda beyin sarsıntısı nedeniyle vakit kaçıran oyuncular arasında, kafasından darbe alan birkaç USC oyuncusundan biri olan All-American Khalia Lanier de vardı. Michigan Eyaleti son sınıf öğrencisi Maddie Haggerty, lisedeki son yılında bir beyin sarsıntısı geçirdi. Liste uzun.
Geçen sezon set başına öldürme sayısında ulusa liderlik eden UCSB’den Lindsey Ruddins, sekizinci sınıftayken bir takım arkadaşıyla karşılaşıp kafasını yere çarptığında ilk beyin sarsıntısını geçirdiğini söyledi.
Ruddins, “Bire iki almak gibiydi,” diye çatladı. İki aydır dışarıda olduğunu söyledi.
Ruddins, “Başım ağrımadan hiçbir şey yapamazdım,” dedi ve üniversitede kafasına iki kez vurulduğunu ve her seferinde bir hafta dışarıda olduğunu ekledi.
Örneğin 2015 yılında, Mercer üç oyuncuyu sarsıntı nedeniyle kaybetti. Daha pek çoğu belgelenmiştir, çoğu değildir, ancak neredeyse tüm üniversite koçlarına beyin sarsıntısı hakkında sorarsanız, onların bir hikayesi vardır.
Son olarak, Newport Beach, Kaliforniya’nın ürünü Hayley Hodson ve Stanford için yılın 2015 NCAA birinci sınıf öğrencisi var.
Hodson hem NCAA’yı hem de Stanford’u dava ediyor ama bunun hakkında konuşmayı reddetti. Sarsıntı sonrası sendrom nedeniyle 2017 yılında tıbbi olarak emekli oldu. Haziran 2017’de blogunda yazdı.
Geçen hafta Avrupa’da iken ulaşılan Hodson, NCAA sezonu başlarken tatilde olduğunu kaybetmediğini söyledi.
Hodson, “Hikayemi anlatmak istiyorum ve zamanı geldiğinde yapacağım” dedi.
Sorunun VolleyballMag.com tarafından bu kadar derinlemesine araştırılmasından memnun olduğunu da sözlerine ekledi.
Hodson, “Umudum sarsıntı ve sarsıntı sonrası sendromun gerçeklerine biraz ışık tutabilmesidir” dedi.
“Voleybol dünyası, beyin sarsıntısı hakkında düşünme, konuşma ve tedavi etme şeklimizi değiştirmeliyiz. Komik değiller. Göz ardı edilmemelidirler. Sadece bir beyin elde edersiniz ve her vuruş önemlidir. Zamanla, tekrarlayan sub-sarsıntılı vuruşlardan ve kafa travmalarından çok büyük hasarların yapılabileceğini öğreniyoruz. Voleybol her zamankinden daha tehlikeli ve sporcuların beyinlerini korumak için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız. ”
Volleyball Concussions: “It’s scary. It’s a hard injury to deal with.”
