Bir koç, kendi yolunu izlemeli ve planını yapmalıdır
Andrea Anastasi, 1994 yılında Brescia’da antrenörlüğe başladı, diğer İtalyan kulüpleri, İtalya Milli Takımı, İspanya Milli Takımı, tekrar İtalya, Polonya kulüpleri, Belçika…
Andrea Anastasi, Bologna’da beden eğitimi okurken voleybol antrenörü olmak istediğine karar verdi. Uzun yıllar voleybol oynamaktan keyif almıştı. Ama 80’lerde ve 90’ların başında voleybol yeterince profesyonel olmadığı için, koç olmanın voleybolu yaşayabilmek için en büyük şansı olduğunu düşündü. Oyuncu iken bile bir koç gibi düşünmeye başlamıştı. Gerçekten yeteneklerini test etmek ve göstermek istedi ve bunu yapabilmek için aşırı bir şekilde motive oldu. Genç bir antrenör olmanın birçok avantajı olduğunu düşünüyor. Anastasi, genç koçların inanılmaz bir enerjisinin olduğunu ve bu onun bugün bile ‘kullanmaktan’ hoşlandığı bir şey. Öğrenmeye çok motive olan genç koçlarla çalışmaktan gerçekten keyif alıyor.
Andrea Anastasi, yaptıkları her antrenman ile ilgili notlar alarak oyun hakkındaki fikirlerini geliştirmeyi hedefledi. Anastasi, Modena’da (1980-1983) oynarken bu notlar çoğunlukla Gian Paolo Guidetti’nin (Giovanni Guidetti’nin amcası) antrenmanlarından geliyordu.
Ayrıca Julio Velasco yönetimindeki milli takımda(1981-1991) oynarken, bilgileri özümsemek için her şeyi yapıyordu.
Notlar alarak, sorular sorarak, koçluk kariyerine çevresindeki en iyi koçların tavsiyeleriyle başlamayı istiyordu. Bir koç olarak insanın kendisinin sürekli gelişiminin çok önemli olduğuna inanıyor. Oyuncuları geliştirmek için önce koçun kendi becerilerini geliştirmesi gerektiği düşüncesinde.