Nefesimiz kesildi değil mi?
Ve Günün Sonu
Nefesimiz kesildi değil mi…
Maçı izlerken kalbime ağrılar girdi, nefesim daraldı. O inanılmaz 4. set beni bizi ne hale getirdi?
Hayırların, evetlerin, ha şimdi ha geliyor, inanmıyorum, sonu böyle olmamalı seslerinin birbirine karıştığı o setin dönüşü ile Sultanlarımız aynen İtalya maçında olduğu gibi bizi stresli 5. setin ardından mutluluk göz yaşlarına boğdular.
Biz yıllardır bu anı bekliyorduk
Evet, yıllardır direkten dönen şampiyonlukların ardından ‘Bu Sene O Sene’ parolası ile çıkılan yolun sonunda hedefimiz olan şampiyonluk geldi.
Bütün maçlarını kazanan ve sadece turnuva boyunca 6 set veren Milli Takımımız, sürdürülebilirlik örneği göstererek maçlarının hepsini kazanıp Şampiyon oldu.
Evet Şampiyon oldu hem de Avrupa Birliğinin başkentinde Brüksel’de. Sizce de çok manidar olmadı mı? Cumhuriyetimizin 100ç yılında Avrupa Birliğine kabul etmedikleri ülkenin Atatürk’ün kızları onlara ‘Biz Çılgın Türkler Geliyoruz’ dediler.
Biz çılgınız ne zaman ve nasıl geleceğimiz belli olmaz!
Mehmet Akif Üstündağ
Ben bu yazıyı kaleme alırken hala nefesim kesiliyor. Ama çok iyi biliyorum bir kişi var ki o, en büyük nefesini aldı ve rahatladı.
O kişi Türkiye Voleybol Federasyonu Başkanı Mehmet Akif Üstündağ. Bütün camiaya ‘Bize inanın, Bu Sene O Sene’ diyerek yüreklendiren başkan, maçın ardından göz yaşlarını tutamadı. Ne büyük mutluluk sözünün arkasında durabilmek; camiasına ve milletine bu sevinci yaşatabilmek!
Bunlar ağır sorumluluklar. Bunu yerine getirebilmek için elinizi taşın altına sokmanız her zorluğun üstesinden gelmeniz ve en önemlisi inanmanız gerekiyor.
İnanmak
İnanmak. Evet, siz buna inanırken oyuncularınızı , teknik ekibinizi ve tüm Türkiye’yi de buna inandırmak zorundasınız. Yıllardır ilmek ilmek örülen hikaye sonuca ulaşmalıydı. Son üç düğümün birincisi VNL’di. Zorlu mücadelelerin ardından gelen final ve son Olimpiyat Şampiyonu, dünya birincisi olan ABD’yi kendi evinde yenerek tüm dünyaya ‘Çılgın Türkler Geliyor2 dedik. Ve bu şampiyonluk ile dünya sıralamasının zirveye yerleştik.
Daha bitmemişti düğümün iki halkası vardı
VNL bitmiş güzümüzü Avrupa Şampiyonasına çevirmiştik. Hızlıca başlanan hazırlık aşamasının ardından ‘Hedef Final’ diyerek yol haritası Brüksel olarak belirlendi.
Bizim şansımız kurada zorlu rakipleri önümüze çıkarırken finaldeki rakibimiz Sırbistan’ın rakipleri onu hiç yormamıştı.
Çeyrek final ve yarı final bizim için final gibiydi çünkü bir yanda Polonya diğer yanda İtalya ile oynadık. Bu iki takım da bizim gibi hedefe kitlenmiş, şampiyonluğa yakın isimlerdi.
Zorlu Polonya maçını set vermeden geçen Sultanlarımız, İtalya’yı da 3-2’lik skorla yenerek finale adını yazdırdı.
Biz başında demiştik geliyoruz diye! Tüm Avrupa’daki Türkler, salonu ev sahibi görüntüsüne çevirdi. Kızlarımız sanki Ankara’da, evlerinde bir hesabı kapatacakmışçasına sahadaydı.
Evet, hesap kabarıktı ve bizim almamız gereken bir şampiyonluk vardı.
Gelen giden setleri anlatmayacağım önemli olan istenilenin olmasıydı.
Hikayelerin sonundaki gibi ‘Onlar erdi muradına’ …..
Ohhhh derin bir nefes alayım.
Evet şimdi de Avrupa’nın birinci sırasına yerleştik.
Şimdi Ne mi Olacak?
Sıra düğümün son halkasında.
OLİMPİYAT OYUNLARI
Biz şimdi bu galibiyetin sevincini yaşayalım.
Yazıma son verirken kızlarımızı , teknik ekibimizi , federasyonumuzu ve Santarelli’yi çok tebrik ediyorum. Bir teşekkür de Giovanni’ye. Bizi bu günlere hazırladığı için.
Kalın sağlıcakla her günümüz böyle olsun…